آموزش، توسعه و توانمندسازی کارکنان

گیمیفیکیشن(Gamification) شامل استفاده از عناصر بازی مانند سیستم امتیازات یا پاداش‌ها در زمینه‌های غیر بازی برای جذب و ترغیب کاربران است. از سوی دیگر، یادگیری بازی محور(Game-Based Learning) به طور مستقیم عناصر بازی را به فرآیند یادگیری اضافه می‌کند و از بازی‌ها به عنوان ابزارهای آموزشی استفاده می‌کند. در حالی که هر دو از عناصر بازی بهره می‌برند، گیمیفیکیشن گسترده‌تر است و می‌تواند در فعالیت‌های مختلف اعمال شود، درحالی که یادگیری مبتنی بر بازی به طور خاص عناصر بازی را در تجارب آموزشی یکپارچه می‌کند.

در حال حاضر روش‌های توسعه مختلفی در حال ظهور هستند، که ممکن است باعث شود افراد/سازمان‌ها در مورد آنچه ممکن است نیاز داشته باشند و رویکردی که انتخاب می‌کنند دچار سردرگمی شوند. از آنجایی که بین رویکردهای مختلف، همپوشانی وجود دارد، در این نوشتار تلاش شده است، مروری اجمالی درباره هر از یک رویکردهای کوچینگ، منتورینگ، مشاوره و تراپی صورت گیرد تا با ایجاد فهم و درک دقیق تری از آن ها، افراد را قادر سازد، گزینه مناسب خود را انتخاب نمایند.

کوچینگ(Coaching) یا مربی گری، فرآیندی است که افراد را قادر می سازد، راه حل هایی بیابند که بهترین و مناسب ترین راه برای آنهاست و آنها را به کار بگیرند. این امر از طریق گفتگو بین کوچ (مربی) و کوچی (مراجع) در فضایی امن و مطمئن اتفاق می افتد و به کوچی کمک می­کند تا ابعاد مختلفی از دیدگاه ها، احساسات و عملکرد خود و موقعیت ها و افراد دیگر را مورد بررسی قرار داده و به درک دقیق و شفافتری دست یابد.

بازی‌های جدی(Serious Games)، که به عنوان بازی‌های آموزشی یا توسعه دهنده نیز شناخته می شوند، به طور ویژه به عنوان ابزارهای تعاملی برای یادگیری، آموزش و توسعه طراحی شده‌اند. آن‌ها عناصر بازی را با اهداف آموزشی ترکیب می‌کنند تا تجربه‌ای جذاب و فراگیر ارائه دهند.در کل، بازی‌های جدی نقش مهمی در آموزش و توسعه ایفا می‌کنند؛ زیرا تجربه‌های یادگیری جذاب، تجربی و مؤثر را ایجاد می‌کنند. آن‌ها انگیزه، توسعه مهارت، حفظ دانش و محیطی بدون خطر برای تمرین فراهم می‌کنند. با بهره‌گیری از قدرت بازی‌ها، بازی‌های جدی رویکردهای نوآورانه و جذابی به آموزش و توسعه ارائه می‌دهند.